2020 Wat een jaar was je. Met het schrijven van dit blog, realiseer ik met dat ik dit seizoen maar 1 blog heb geschreven, ergens in Februari. Niet wetende dat dit een heel ander jaar zou worden. Gelukkig heb ik in eerste instantie door kunnen vilten in de werkplaats, en hebben jullie workshops geboekt later in het seizoen waardoor ik toch wat kosten kon dekken. Ik ben daar ontzettend dankbaar voor. In Maart was het zover, een grote droom die uitkwam, mijn eigen gele bestelauto werd een feit. Hierdoor kon ik veel vrijer bewegen met de wol. Lang heb ik niet hoeven zoeken, ik heb een lijstje gemaakt met wensen en budget en binnen een dag was Gele toettoet gevonden in dezelfde omgeving als waar ik woon. 

Lentekriebels in Februari?

Wat ging het snel! Het viltseizoen is alweer voorbij, met de regenachtige workshop afgelopen zaterdag nog vers in het geheugen, waar dappere deelnemers 6 vachten viltten, loopt het seizoen nu ten einde....

Wat ben ik dankbaar! Zoveel workshops deze zomer, zoveel leuke en inspirerende mensen.Deze zomer is langzaam de focus verlegd naar meer workshops en minder zelf vachten maken. Nog steeds maak ik af en toe zelf een vacht, maar het organiseren en begeleiden van de workshops vind ik zo ontzettend leuk om te doen dat de focus meer en meer die richting op gaat. Ik maak uiteraard nog wel vachten in opdracht.

Juni is dé maand om wol te verzamelen, overal in de buurt worden schapen geschoren en gaat de wol van de hand. In deze post wil ik jullie een beetje meenemen in deze verzamelwoede, het wel en wee van de schapen tijdens het scheren en mijn overwegingen.Zoals sommigen wel weten, probeer ik zoveel mogelijk wol in Nederland te houden, omdat ik vind dat zo'n mooi natuurproduct niet naar bijv. China verscheept mag worden om isolatiemateriaal van te laten maken. (Dit gebeurt met de meeste overige wol).Vroeger had Nederland wolfabrieken waar o.a. wollen dekens werden gemaakt van 'zuivere scheerwol'. Deze fabrieken bestaan helaas niet meer en vandaag de dag wordt veel wol naar China gevlogen. Het Veluws heideschaap heeft een stugge wol die kriebelt, en daarom is het niet geschikt voor spinnen of kleding maken. Maar wel ideaal is voor prachtige viltvachten!Mijn missie is dan ook om ieder jaar zoveel mogelijk wol te verzamelen om mooie vachten van te maken, workshops mee te geven, mensen te informeren en mijzelf te ontwikkelen als bedrijf. 

De eerste workshop van dit jaar is een feit! We hadden een oergezellige dag met 5 vrouwen. Wat ik leuk vind, is dat naast het leren vilten (we doen het proces meerdere keren met elkaar), er ook persoonlijk processen gaande zijn. We komen onszelf op zo'n dag ook een beetje spelenderwijs tegen. We spelen met durven experimenteren, loslaten, fouten maken, van elkaar leren, veel lol hebben en elkaars verhalen horen. Waar ik zo dankbaar voor ben, is dat er zoveel leuke mensen af komen op de workshops, waardoor we naast het leren vilten, het ook erg gezellig hebben, en geinspireerd raken door elkaar. Ik ben dankbaar, op naar heel veel mooie workshops! Voel je vrij om me te benaderen met vragen/wensen en opmerkingen.

Mei en Juni zijn de mooiste maanden voor mijn wol verzameling. De vachten die ik nog had liggen van vorig jaar heb ik flink uitgezocht en degenen die teveel stro bevatten heb ik helaas weg moeten doen naar de wolfederatie, die verzamelen in heel Nederland alle overige wol en maken daar bijvoorbeeld isolatie materiaal van.

Ieder jaar neem ik een heleboel schapenvachten af bij de Edese schaapskudde. Dit jaar was ik er niet alleen in de scheertijd, maar mocht ik in de lammertijd een dag mee komen werken.Wat was dat genieten, ik heb zelfs een lammetje geboren mogen laten worden! Naja, de moeder deed dat natuurlijk heel goed zelf, maar een klein beetje assistentie mocht ik haar geven. Wat een cadeau!En zo leuk dat deze lammetjes weer voor hele mooie schapenvachtjes gaan zorgen, en de herder ervoor zorgt dat er zo min mogelijk stro en hooi in de vachten terecht komt, zodat wij heerlijk kunnen vilten en genieten van de prachtige wol.

Joepie! Het is weer boven de 10 graden, en dat betekent dat ik weer begin met vilten.Onder de 10 graden is het (voor mij) te koud omdat het vilten gepaard gaat met veel water en zeep en ik dan de volgende dag ziek ben. Het is een echte seizoensbaan!

2020 Wat een jaar was je. Met het schrijven van dit blog, realiseer ik met dat ik dit seizoen maar 1 blog heb geschreven, ergens in Februari. Niet wetende dat dit een heel ander jaar zou worden. Gelukkig heb ik in eerste instantie door kunnen vilten in de werkplaats, en hebben jullie workshops geboekt later in het seizoen waardoor ik toch wat kosten kon dekken. Ik ben daar ontzettend dankbaar voor. In Maart was het zover, een grote droom die uitkwam, mijn eigen gele bestelauto werd een feit. Hierdoor kon ik veel vrijer bewegen met de wol. Lang heb ik niet hoeven zoeken, ik heb een lijstje gemaakt met wensen en budget en binnen een dag was Gele toettoet gevonden in dezelfde omgeving als waar ik woon. 

Lentekriebels in Februari?

Wat ging het snel! Het viltseizoen is alweer voorbij, met de regenachtige workshop afgelopen zaterdag nog vers in het geheugen, waar dappere deelnemers 6 vachten viltten, loopt het seizoen nu ten einde....

Wat ben ik dankbaar! Zoveel workshops deze zomer, zoveel leuke en inspirerende mensen.Deze zomer is langzaam de focus verlegd naar meer workshops en minder zelf vachten maken. Nog steeds maak ik af en toe zelf een vacht, maar het organiseren en begeleiden van de workshops vind ik zo ontzettend leuk om te doen dat de focus meer en meer die richting op gaat. Ik maak uiteraard nog wel vachten in opdracht.

Juni is dé maand om wol te verzamelen, overal in de buurt worden schapen geschoren en gaat de wol van de hand. In deze post wil ik jullie een beetje meenemen in deze verzamelwoede, het wel en wee van de schapen tijdens het scheren en mijn overwegingen.Zoals sommigen wel weten, probeer ik zoveel mogelijk wol in Nederland te houden, omdat ik vind dat zo'n mooi natuurproduct niet naar bijv. China verscheept mag worden om isolatiemateriaal van te laten maken. (Dit gebeurt met de meeste overige wol).Vroeger had Nederland wolfabrieken waar o.a. wollen dekens werden gemaakt van 'zuivere scheerwol'. Deze fabrieken bestaan helaas niet meer en vandaag de dag wordt veel wol naar China gevlogen. Het Veluws heideschaap heeft een stugge wol die kriebelt, en daarom is het niet geschikt voor spinnen of kleding maken. Maar wel ideaal is voor prachtige viltvachten!Mijn missie is dan ook om ieder jaar zoveel mogelijk wol te verzamelen om mooie vachten van te maken, workshops mee te geven, mensen te informeren en mijzelf te ontwikkelen als bedrijf. 

De eerste workshop van dit jaar is een feit! We hadden een oergezellige dag met 5 vrouwen. Wat ik leuk vind, is dat naast het leren vilten (we doen het proces meerdere keren met elkaar), er ook persoonlijk processen gaande zijn. We komen onszelf op zo'n dag ook een beetje spelenderwijs tegen. We spelen met durven experimenteren, loslaten, fouten maken, van elkaar leren, veel lol hebben en elkaars verhalen horen. Waar ik zo dankbaar voor ben, is dat er zoveel leuke mensen af komen op de workshops, waardoor we naast het leren vilten, het ook erg gezellig hebben, en geinspireerd raken door elkaar. Ik ben dankbaar, op naar heel veel mooie workshops! Voel je vrij om me te benaderen met vragen/wensen en opmerkingen.

Mei en Juni zijn de mooiste maanden voor mijn wol verzameling. De vachten die ik nog had liggen van vorig jaar heb ik flink uitgezocht en degenen die teveel stro bevatten heb ik helaas weg moeten doen naar de wolfederatie, die verzamelen in heel Nederland alle overige wol en maken daar bijvoorbeeld isolatie materiaal van.

Ieder jaar neem ik een heleboel schapenvachten af bij de Edese schaapskudde. Dit jaar was ik er niet alleen in de scheertijd, maar mocht ik in de lammertijd een dag mee komen werken.Wat was dat genieten, ik heb zelfs een lammetje geboren mogen laten worden! Naja, de moeder deed dat natuurlijk heel goed zelf, maar een klein beetje assistentie mocht ik haar geven. Wat een cadeau!En zo leuk dat deze lammetjes weer voor hele mooie schapenvachtjes gaan zorgen, en de herder ervoor zorgt dat er zo min mogelijk stro en hooi in de vachten terecht komt, zodat wij heerlijk kunnen vilten en genieten van de prachtige wol.

Joepie! Het is weer boven de 10 graden, en dat betekent dat ik weer begin met vilten.Onder de 10 graden is het (voor mij) te koud omdat het vilten gepaard gaat met veel water en zeep en ik dan de volgende dag ziek ben. Het is een echte seizoensbaan!

2020 Wat een jaar was je. Met het schrijven van dit blog, realiseer ik met dat ik dit seizoen maar 1 blog heb geschreven, ergens in Februari. Niet wetende dat dit een heel ander jaar zou worden. Gelukkig heb ik in eerste instantie door kunnen vilten in de werkplaats, en hebben jullie workshops geboekt later in het seizoen waardoor ik toch wat kosten kon dekken. Ik ben daar ontzettend dankbaar voor. In Maart was het zover, een grote droom die uitkwam, mijn eigen gele bestelauto werd een feit. Hierdoor kon ik veel vrijer bewegen met de wol. Lang heb ik niet hoeven zoeken, ik heb een lijstje gemaakt met wensen en budget en binnen een dag was Gele toettoet gevonden in dezelfde omgeving als waar ik woon. 

Lentekriebels in Februari?

Wat ging het snel! Het viltseizoen is alweer voorbij, met de regenachtige workshop afgelopen zaterdag nog vers in het geheugen, waar dappere deelnemers 6 vachten viltten, loopt het seizoen nu ten einde....

Wat ben ik dankbaar! Zoveel workshops deze zomer, zoveel leuke en inspirerende mensen.Deze zomer is langzaam de focus verlegd naar meer workshops en minder zelf vachten maken. Nog steeds maak ik af en toe zelf een vacht, maar het organiseren en begeleiden van de workshops vind ik zo ontzettend leuk om te doen dat de focus meer en meer die richting op gaat. Ik maak uiteraard nog wel vachten in opdracht.

Juni is dé maand om wol te verzamelen, overal in de buurt worden schapen geschoren en gaat de wol van de hand. In deze post wil ik jullie een beetje meenemen in deze verzamelwoede, het wel en wee van de schapen tijdens het scheren en mijn overwegingen.Zoals sommigen wel weten, probeer ik zoveel mogelijk wol in Nederland te houden, omdat ik vind dat zo'n mooi natuurproduct niet naar bijv. China verscheept mag worden om isolatiemateriaal van te laten maken. (Dit gebeurt met de meeste overige wol).Vroeger had Nederland wolfabrieken waar o.a. wollen dekens werden gemaakt van 'zuivere scheerwol'. Deze fabrieken bestaan helaas niet meer en vandaag de dag wordt veel wol naar China gevlogen. Het Veluws heideschaap heeft een stugge wol die kriebelt, en daarom is het niet geschikt voor spinnen of kleding maken. Maar wel ideaal is voor prachtige viltvachten!Mijn missie is dan ook om ieder jaar zoveel mogelijk wol te verzamelen om mooie vachten van te maken, workshops mee te geven, mensen te informeren en mijzelf te ontwikkelen als bedrijf. 

De eerste workshop van dit jaar is een feit! We hadden een oergezellige dag met 5 vrouwen. Wat ik leuk vind, is dat naast het leren vilten (we doen het proces meerdere keren met elkaar), er ook persoonlijk processen gaande zijn. We komen onszelf op zo'n dag ook een beetje spelenderwijs tegen. We spelen met durven experimenteren, loslaten, fouten maken, van elkaar leren, veel lol hebben en elkaars verhalen horen. Waar ik zo dankbaar voor ben, is dat er zoveel leuke mensen af komen op de workshops, waardoor we naast het leren vilten, het ook erg gezellig hebben, en geinspireerd raken door elkaar. Ik ben dankbaar, op naar heel veel mooie workshops! Voel je vrij om me te benaderen met vragen/wensen en opmerkingen.

Mei en Juni zijn de mooiste maanden voor mijn wol verzameling. De vachten die ik nog had liggen van vorig jaar heb ik flink uitgezocht en degenen die teveel stro bevatten heb ik helaas weg moeten doen naar de wolfederatie, die verzamelen in heel Nederland alle overige wol en maken daar bijvoorbeeld isolatie materiaal van.

Ieder jaar neem ik een heleboel schapenvachten af bij de Edese schaapskudde. Dit jaar was ik er niet alleen in de scheertijd, maar mocht ik in de lammertijd een dag mee komen werken.Wat was dat genieten, ik heb zelfs een lammetje geboren mogen laten worden! Naja, de moeder deed dat natuurlijk heel goed zelf, maar een klein beetje assistentie mocht ik haar geven. Wat een cadeau!En zo leuk dat deze lammetjes weer voor hele mooie schapenvachtjes gaan zorgen, en de herder ervoor zorgt dat er zo min mogelijk stro en hooi in de vachten terecht komt, zodat wij heerlijk kunnen vilten en genieten van de prachtige wol.

Joepie! Het is weer boven de 10 graden, en dat betekent dat ik weer begin met vilten.Onder de 10 graden is het (voor mij) te koud omdat het vilten gepaard gaat met veel water en zeep en ik dan de volgende dag ziek ben. Het is een echte seizoensbaan!

2020 Wat een jaar was je. Met het schrijven van dit blog, realiseer ik met dat ik dit seizoen maar 1 blog heb geschreven, ergens in Februari. Niet wetende dat dit een heel ander jaar zou worden. Gelukkig heb ik in eerste instantie door kunnen vilten in de werkplaats, en hebben jullie workshops geboekt later in het seizoen waardoor ik toch wat kosten kon dekken. Ik ben daar ontzettend dankbaar voor. In Maart was het zover, een grote droom die uitkwam, mijn eigen gele bestelauto werd een feit. Hierdoor kon ik veel vrijer bewegen met de wol. Lang heb ik niet hoeven zoeken, ik heb een lijstje gemaakt met wensen en budget en binnen een dag was Gele toettoet gevonden in dezelfde omgeving als waar ik woon. 

Lentekriebels in Februari?

Wat ging het snel! Het viltseizoen is alweer voorbij, met de regenachtige workshop afgelopen zaterdag nog vers in het geheugen, waar dappere deelnemers 6 vachten viltten, loopt het seizoen nu ten einde....

Wat ben ik dankbaar! Zoveel workshops deze zomer, zoveel leuke en inspirerende mensen.Deze zomer is langzaam de focus verlegd naar meer workshops en minder zelf vachten maken. Nog steeds maak ik af en toe zelf een vacht, maar het organiseren en begeleiden van de workshops vind ik zo ontzettend leuk om te doen dat de focus meer en meer die richting op gaat. Ik maak uiteraard nog wel vachten in opdracht.

Juni is dé maand om wol te verzamelen, overal in de buurt worden schapen geschoren en gaat de wol van de hand. In deze post wil ik jullie een beetje meenemen in deze verzamelwoede, het wel en wee van de schapen tijdens het scheren en mijn overwegingen.Zoals sommigen wel weten, probeer ik zoveel mogelijk wol in Nederland te houden, omdat ik vind dat zo'n mooi natuurproduct niet naar bijv. China verscheept mag worden om isolatiemateriaal van te laten maken. (Dit gebeurt met de meeste overige wol).Vroeger had Nederland wolfabrieken waar o.a. wollen dekens werden gemaakt van 'zuivere scheerwol'. Deze fabrieken bestaan helaas niet meer en vandaag de dag wordt veel wol naar China gevlogen. Het Veluws heideschaap heeft een stugge wol die kriebelt, en daarom is het niet geschikt voor spinnen of kleding maken. Maar wel ideaal is voor prachtige viltvachten!Mijn missie is dan ook om ieder jaar zoveel mogelijk wol te verzamelen om mooie vachten van te maken, workshops mee te geven, mensen te informeren en mijzelf te ontwikkelen als bedrijf. 

De eerste workshop van dit jaar is een feit! We hadden een oergezellige dag met 5 vrouwen. Wat ik leuk vind, is dat naast het leren vilten (we doen het proces meerdere keren met elkaar), er ook persoonlijk processen gaande zijn. We komen onszelf op zo'n dag ook een beetje spelenderwijs tegen. We spelen met durven experimenteren, loslaten, fouten maken, van elkaar leren, veel lol hebben en elkaars verhalen horen. Waar ik zo dankbaar voor ben, is dat er zoveel leuke mensen af komen op de workshops, waardoor we naast het leren vilten, het ook erg gezellig hebben, en geinspireerd raken door elkaar. Ik ben dankbaar, op naar heel veel mooie workshops! Voel je vrij om me te benaderen met vragen/wensen en opmerkingen.

Mei en Juni zijn de mooiste maanden voor mijn wol verzameling. De vachten die ik nog had liggen van vorig jaar heb ik flink uitgezocht en degenen die teveel stro bevatten heb ik helaas weg moeten doen naar de wolfederatie, die verzamelen in heel Nederland alle overige wol en maken daar bijvoorbeeld isolatie materiaal van.

Ieder jaar neem ik een heleboel schapenvachten af bij de Edese schaapskudde. Dit jaar was ik er niet alleen in de scheertijd, maar mocht ik in de lammertijd een dag mee komen werken.Wat was dat genieten, ik heb zelfs een lammetje geboren mogen laten worden! Naja, de moeder deed dat natuurlijk heel goed zelf, maar een klein beetje assistentie mocht ik haar geven. Wat een cadeau!En zo leuk dat deze lammetjes weer voor hele mooie schapenvachtjes gaan zorgen, en de herder ervoor zorgt dat er zo min mogelijk stro en hooi in de vachten terecht komt, zodat wij heerlijk kunnen vilten en genieten van de prachtige wol.

Joepie! Het is weer boven de 10 graden, en dat betekent dat ik weer begin met vilten.Onder de 10 graden is het (voor mij) te koud omdat het vilten gepaard gaat met veel water en zeep en ik dan de volgende dag ziek ben. Het is een echte seizoensbaan!